Warto próbować!

Pamiętam te średnio przespane noce, kiedy niepokój bardzo mocno wgryzł mi się pod skórę i nie chciał wyleźć. Pamiętam morze wątpliwości, w którym przyszło mi się topić po stokroć, choć myślałam, że potrafię pływać. Pamiętam kłótnie o byle pstro i chęć mordu na polskich urzędnikach. I złość pamiętam i przemęczenie okrutne i pracę po 70 h w tygodniu i zniechęcenie i wszystko na nie też. A jednak było warto.

Buła

Jeśli sobie myślisz, że własny biznes, choćby ten online to taka wielka drożdżowa buła ze świeżym masłem, to jesteś trochę, jakby to powiedzieć, daleko od rzeczywistości. W tworzeniu czegoś od zera może jest i wielka chęć, marzenia, pragnienie nowości, spróbowania swoich sił, ale w pewnym momencie dochodzisz do ściany. Muru. I to takiego na dwa metry grubego, a do dyspozycji masz łyżeczkę do herbaty. Plastikową.

Czułam się tak nie raz, dwa też nie, Pan Mąż też wymiękał i razem padaliśmy na twarz z bezradności, zmęczenia i tego całego szajsu, który wyłazi dopiero w trakcie. Nie licz na kogoś, na siebie też nie licz, boś człowiek zwykły, a ludzie czasem zwyczajnie padają. Po jakimś czasie się podnieśliśmy, by bez entuzjazmu dalej zamaszyście grzebać kawałeczkiem plastiku w wielgachnym murze.

To była moja decyzja, więc nie miałam na kogo zwalić, na co narzekać, na laleczkę vodoo materiału brak. Pani w korporacyjnym ING musiała wyczuwać pulsującą we mnie wściekłość, bo cały czas zachowywała nad wyraz odpowiedni dystans, bidulka do tej pory pamięta… Droga do założenia spółki była usłana tłuczonym szkłem, a moim jedynym ratunkiem – dyscyplina.

Chcesz coś zrobić? Zrób!

Może teraz z niedowierzaniem pokręcisz głową, ale najlepszym lekarstwem na wszelkie bóle w okolicy czaszki okazała się myśl: jak nic nie zmienię, nic się nie zmieni. Czułam się pogłaskana po główce i kopnięta w tyłek zarazem. A więc z uporem maniaka co rano ścieliłam łóżko i robiłam pakiety akcji. PM ogarniał marketing i te wszystkie inne bzdurne sprawy, do których zupełnie się nie nadaję. Wieczorem zdejmowałam narzutę by zapaść w niespokojny sen. I tak przez jakiś czas.

Premiera

Potem przyszła premiera sklepu i Wasze wsparcie naładowało mi na maksa akumulatory. Odzew na facebooku, w komentarzach na blogu i dziesiątki (nie żartuję!) wiadomości prywatnych czy maili wypełniły moje serducho wielkim szczęściem. Najlepsza nagroda. To jak szklanka wody i wielka porcja ulubionych lodów po 45-minutowym cardio z Chodakowską! Lepiej być nie mogło.

Dać wędkę czy podać obiad do stołu?

Do wypuszczenia akcji nie przygotowywaliśmy się „książkowo” – miałam ambicję wypuścić taki produkt, który będzie najlepszy w swojej kategorii, w Polsce prawdopodobnie jedyny. Nie badaliśmy rynku.

Wciąż bardzo wiele osób, nawet tych luźno związanych z branżą kreatywną, na hasło akcje do Photoshopa, kojarzyło instrumenty finansowe, a nie filtry kolorystyczne, jak te, z Instagrama ;) Moda na akcje przychodzi do Polski bardzo powolutku, ociężale; wtłacza się do świadomości Polaków, jak spaślak z siatami na czwarte piętro bez windy.

Szybko zorientowaliśmy się, że wolicie wędkę.

A więc wędka!

Zrobiliśmy ankietę. Przyszła pora na lekcje fotografii. Setki sprzedanych produktów w 3 dni i jeden powtarzający się zarzut: „za tanio!”. Czaicie?

Sukces, jaki odniosły lekcje sprawił, że zaczęłam sobie latać pod sufitami. Po zakończonej sprzedaży kilkanaście próśb o wznowienie, zrobienie wyjątku… (Będzie kolejna edycja! Żeby jej nie przegapić, zapisz się na sklepowy newsletter.) I znowu duże serducho od Was, ogrom ciepłych słów, wsparcie, które cudownie leczy palce pokaleczone od dłubania w murze ;) To się wszystko opłaciło, warto było się pomęczyć, napracować, by móc bez większych problemów dzielić swoją wiedzą.

Wsparcie

To, że bez Was wszystkiego by mi się szybko odechciało – już wiecie. Mój Szop by się postarzał, popadł w alkoholizm i zniknął z przestrzeni publicznej. Więcej jak pewne! Na szczęście mam:

• Was – motywatory o ogromnej mocy! <3

• Pana Męża – który ogarnia za mnie wszystkie techniczne sprawy sklepu, ale także bloga! Pewnie tego nie wiecie, ale to on wyszukuje słowa kluczowe, znajduje dla mnie czasem fajne tematy, czyta moje lekcje i wytyka palcami niejasności. To on zgłębia zakamarki GA i wszystkim moim narwanym pomysłom nadaje przyswajalny charakter ;) Podejmuje się tych wszystkich mega nudnych zadań, których nie jestem w stanie nawet wymienić. Dziękuję!!

• Opiekuna Bloga – który postawił Szopa na nogi, a teraz czuwa nad jego prawidłowym funkcjonowaniem. Zawsze służy radą, cierpliwie tłumaczy, doradza, po kryjomu robi aktualizacje i wybija z głowy durne pomysły. Gdybym nie miała tak zaufanej osoby, dużo dłużej zwlekałabym z każdym pomysłem – w końcu sprawy techniczne zupełnie mnie paraliżują. Jeśli chcecie postawić sklep, stronkę czy bloga „na poważnie”, zastanówcie się czy nie zlecić tego profesjonaliście, a jeśli tak, to już wiecie któremu. Jestem ogromnie wdzięczna i dziękuję całym mym rudym serduchem!

• Agatę – zwaną Kurczakiem, która podzieliła się ze mną swoją wiedzą o e-commerce. Ogromnie dziękuję! Jedno popołudnie przy kawie i miałam milion stron A4 rzeczy do poprawienia w sklepie, ale dzięki niej Mój Szop jest dla Was jeszcze czytelniejszy i wygodniejszy w użytkowaniu. A no właśnie, za jej radą wprowadziliśmy…

Stary produkt w nowej wersji

Czyli akcje do kupienia na sztuki! Tak, od dziś w sklepie każda akcja jest do kupienia pojedynczo. Dzięki temu możesz stworzyć dowolny mix. Fajnie?

Przyszłość Mojego Szopa

Mój Szop to sklep dla fotografów. Póki co :) Mamy masę pomysłów na jego rozbudowę, będzie więcej lekcji, z czasem może kurs fotografii, obróbki zdjęć, chciałabym też zorganizować coś na żywo. Lubię uczyć, chcę dzielić się swoją wiedzą. To jest najbliższa przyszłość Szopa, reszta wyjdzie w praniu.

Już wiem, że nasze produkty są dobre.  Już boję się mniej.

Działam.